Senkulakigo

Senkulakigo (ruse раскулачивание, raskulachivanie; ukraine розкуркулення, rozkurkulennia) estis la sovetia kampanjo de politikaj subpremoj, inkluzivinta arestojn, deportojn aŭ ekzekutojn de milionoj da kulakoj (prosperaj kamparanoj) kaj iliaj familioj. Redistribuo de bienterenoj estis komencita en 1917 kaj daŭris ĝis 1933, sed estis plej aktiva en la periodo 1929-1932 de la unua kvin-jara plano. Por faciligi la eksproprietigojn de bienterenoj, la sovetia registaro portretis kulakojn kiel klas-malamikoj de Sovetio.

Konforme al la decido de la politburoo de la 30-a de januaro 1930, pli ol 1.8 milionon da kamparanoj estis deportitaj en 1930–1931.^[1][2][3] La kampanjo havis la deklaritan celon batali kontraŭrevolucion kaj konstrui socialismon en la kamparo. Ĉi tiu politiko, efektiviĝis samtempe kun kolektivigo en Sovetunio, efike alportita agrikulturo kaj enmeto de ĉiuj la laboristoj en Sovetia Rusio sub ŝtata kontrolo.

Malsato, malsanoj kaj amasaj ekzekutoj dum senkulakigio estis taksitaj kiel kaŭzo de proksimume 390 000 aŭ 530 000–600 000 mortoj de 1929 al 1933, kaj pluraj milionoj da homoj estis ekzilitaj de sia loĝloko al malproksimaj lokoj.^[4][5] La rezultoj sufiĉe baldaŭ fariĝis konataj ekster Sovetio.

1. ↑ Robert Conquest (1986) The Harvest of Sorrow: Soviet Collectivization and the Terror-Famine. Oxford University Press. (ISBN 0-19-505180-7).
2. ↑ Nicolas Werth, Karel Bartošek, Jean-Louis Panné, Jean-Louis Margolin, Andrzej Paczkowski, Stéphane Courtois, The Black Book of Communism: Crimes, Terror, Repression, Harvard University Press, 1999, malmola kovrilo, 858 paĝoj, ISBN 0-674-07608-7
3. ↑ Lynne Viola The Unknown Gulag. The Lost World of Stalin's Special Settlements Oxford University Press 2007, malmola, 320 paĝoj ISBN 978-0-19-518769-4
4. ↑ {{{Titolo}}}. ISBN 0-7864-0336-5. OCLC 37187550.
5. ↑ Hildermeier, Die Sowjetunion, p. 38 f.